«جایگاه اجتماعی زن از منظر ادبیات زنانه معاصر» نوشته سولماز پورتقی میاندوآب از سوی انتشارات استاد شهریار منتشر شده است. در این اثر جایگاه اجتماعی زن و هویت زنانه را از دیدگاه پنج نویسنده زن معاصر و بر اساس آثار برجسته و مطرح آنها بررسی شده، آثاری که حول محور زن و مسائل مربوط به هویت زنانه خلق شده‌اند.
نویسنده در این اثر پس از پرداختن به نظریه‌های ادبیات زنانه به مولفه‌های ادبیات زنانه در حوزه زیست‌شناسی، زبان‌شناسی، روانشناختی و جامعه‌شناسی پرداخته و سپس ارتباط بین جامعه و ادبیات را مورد بررسی قرار داده است.
نویسنده به روابط اجتماعی زن و همچنین مضامین و محتوای ادبیات داستانی در آثار زنان نویسنده ایران از جمله-فردیّت، هویّت و استقلال، ازدواج، طلاق، کار و اشتغال، پرورش فرزندان و مسائل مربوط به آن، روزمرگی‌های زندگی، عشق و مسائل مربوط به آن، بیگانگی و تنهایی زن و ناهنجاری‌های اجتماعی مانند خیانت پرداخته است.
مسائل اصلی مطرح شده در این اثر نیز شامل زن و جایگاه او در عشق، زن در نقش مادری، جایگاه زن در ازدواج، طلاق و نقش همسری،، زن، اعتقادات و باورها، بررسی جایگاه اجتماعی زن، دیدگاه مرد و تفکر مردسالاری نسبت به زن، زن و اموزش، زنان در نقش مدبر خانواده و تنهایی و انزوای زن است.
روش کار نویسنده در این کتاب پرداختن به آثار نویسندگان بر اساس تقدم و تاخر آثار خلق شده به صورت مستقل و سپس مقایسه دیدگاه هر پنج نویسنده در پایان هر مبحث است.
بر اساس اطلاعات این کتاب، با مطالعه آثار نویسندگان زن در حوزه ادبیّات داستانی، می‌توان گفت: امروزه آنها به عنوان نمایندگان زنان جامعه، رسالت اصلی خود را آگاهی زنان از جایگاه اجتماعی خود می‌دانند و به عقیده آنها تنها راه رشد وکمال زن در خودباوری و کشف استعداد و توانایی بالقوه خود و یافتن هویت فردی و اجتماعی است. زن به عنوان عضوی از جامعه بشری می‌تواند نقشی موثر در تربیت اجتماعی و رشد انسانی داشته باشد. این مسئله مسئولیت نویسندگان زن در حوزه ادبیّات داستانی معاصر را سنگین‌تر می‌کند؛ تا بتوانند با دقت و ظرافت بر اساس شرایط واقعی که در زندگی زنان جامعه ایجاد می‌شود، رسالت اصلی خود را به انجام رسانند؛ زیرا این آگاهی علاوه بر رشد و تعالی هویّت زن، موجب رشد و بالندگی جامعه بشری می‌شود.
