در نیمه اول سده پنجم هجری، منظومه‌هایی درباره عشق و عاشقان در سرزمین‌های شرقی ایران سروده شد که حکایت از ظهور چیزی داشت که امروزه در ادبیات فارسی عموماً منظومه‌ی غنایی یا رمانس نامیده می‌شود.
با این حال به لحاظ اصول نظری و علمی توجهی جدی در مورد این ژانر و بررسی نقش این منظومه‌های اولیه در آن، چنان که باید انجام نگرفته است. کتاب «بوطیقای عشق رمانتیک» با محور قراردادن منظومه عاشقانه ویس و رامین، سعی در جبران این کاستی‌ها دارد و با طرح مسائل جدید و جنبه‌های نهفته ژانر رمانس، مطالب دقیقی درباره عشق رمانتیک ارائه می‌دهد.
این کتاب نشان می‌دهد که چگونه ویس و رامین و متن‌های مشابه‌اش به ابزاری نافذ بدل شدند که می‌توانست مسائل پیچیده‌ای از انسان و جایگاه او در جامعه را طرح کند.
کمرون کراس نویسنده و ایرانشناس آمریکایی است که در نوجوانی با ایران و شاهنامه آشنا شد و پس از آموختن زبان فارسی، در دانشگاه شیکاگو به تحصیل در رشته ایرانشناسی پرداخت. او در سال ۲۰۱۵ این کتاب را با عنوان اصلی « THE POETICS OF ROMANTIC LOVE IN VIS & RĀMIN» منتشر کرد و اکنون نسخه فارسی آن نیز در دسترس است.
«بوطیقای عشق رمانتیک» اثر کمرون کراس با ترجمه نیما ظاهری در ۶۴۰ صفحه از سوی انتشارات خوارزمی منتشر شده است.
منبع: ایبنا
