جایزهٔ معتبر گنکور فرانسه در سال ۲۰۲۵ به رمان «خانه خالی» نوشته لوران مووینیه تعلق گرفت؛ اثری بلند و جاه‌طلبانه که در ۷۵۰ صفحه، تاریخ یک خانواده فرانسوی را از پایان قرن نوزدهم تا جنگ جهانی دوم بازمی‌سازد و در قالبی شاعرانه، بار سنگین میراث، خشونت و سکوت را بررسی می‌کند.
هیات داوران جایزه ادبی گنکوv در نخستین دور رأی‌گیری، با شش رأی در برابر چهار، رمان «خانه خالی» اثر لوران مووینیه را به‌عنوان برنده انتخاب کرد و رمان «تاریکی زیبا» از کارولین لامارش در رتبه دوم قرار گرفت.
ناتاشا آپانا برای نگارش «در دل شب»، و امانوئل کارر برای نگارش «کالخوز» دو نامزد نهایی دیگر جایزه گنکور ۲۰۲۵ بودند.
به گزارش فیگارو، «خانه خالی» دهمین رمان نوشته لوران مووینیه، نویسنده ۵۸ ساله است و اوج زبان و نگاه داستانی او را نشان می‌دهد. داستان، سرگذشت سه نسل از زنان یک خانوادهٔ اهل تورن در فرانسه است که سرنوشت‌شان با دو جنگ جهانی گره می‌خورد. نویسنده با استفاده از اسناد خانوادگی، عکس‌ها، نامه‌ها و خاطرات، تاریخ فروپاشی تدریجی خانواده را در قالبی چندصدایی و شاعرانه بازآفرینی کرده است.
مووینیه از نخستین رمان خود با عنوان «دور از آنها» (۱۹۹۹) تا امروز، همواره با انتشارات مینویی (de Minuit) همکاری کرده و در آثارش به آسیب‌های اجتماعی، بحران هویت و خشونت ساختاری پرداخته است. او پیش‌تر با رمان «در میان جمعیت» (۲۰۰۶) دربارهٔ فاجعه ورزشگاه هیسل و با «مردان» (۲۰۰۹) درباره جنگ الجزایر شناخته شده بود.
