«تونی هریسون»، شاعر و نمایشنامه‌نویس انگلیسی برنده جایزه که نوشته‌هایش به بحث‌های ملی درباره طبقه، بی‌اخلاقی و سیاست دامن می‌زد، در سن ۸۸ سالگی از دنیا رفت.
«گاردین» نوشت، «هریسون» از زمانی که نخستین مجموعه‌اش را در سال ۱۹۶۴ میلادی منتشر کرد، صدای مهمی در شعر بریتانیا محسوب می‌شد، گزارش‌های صفحه اول را برای «گاردین» از جنگ بوسنی نوشت و با شعر «V» در سال ۱۹۸۵ میلادی کشور را شوکه کرد. این اثر که پس از بی‌حرمتی اوباش فوتبال به سنگ‌قبر والدینش نوشته شد، تند و تیز بود و وقتی که از «کانال ۴» پخش شد از سوی «دیلی میل»، «سیلابی از کثافت» توصیف شد و حتی باعث طرح یک درخواست فوری در مجلس عوام شد. اینک این اثر در مدرسه‌ها تدریس می‌شود.
«هریسون» در یک خانواده کارگری در «لیدز» بزرگ شد، بورسیه‌ای برای مدرسه لیدز کسب کرد و در دانشگاه لیدز به تحصیل پرداخت. شعرهایش به تنش میان پیشینه کارگری‌اش و دنیای هنر می‌پرداختند. برای مثال در شعر« Them & [uz]» به معلمی که او را مسخره می‌کند، اشاره کرده است و جایی از جدایی‌ای که او از والدینش به‌واسطه تحصیلاتش احساس می‌کرد، می‌گوید. «هریسون» در شعر «Book Ends» نوشت که چگونه در شب مرگ مادرش نمی‌توانست با پدرش صحبت کند.
در سال ۱۹۶۲ میلادی، دوستی او با ««وله سوینکا»» برنده نوبل و هم‌دانشگاهی‌اش باعث شد به نیجریه نقل مکان کند. در آنجا نمایش «Akin Mata» را نوشت و نخستین رساله شعری‌اش را با عنوان «پشته خاک» در سال ۱۹۶۴ میلادی منتشر کرد. پس از بازگشت به بریتانیا در سال ۱۹۶۷ میلادی، نخستین مجموعه‌اش با عنوان «The Loiners» جایزه یادبود «جفری فابر» را در سال ۱۹۷۰ میلادی برای او به ارمغان آورد.
اقتباس سال ۱۹۷۳ میلادی او از نمایشنامه «مردم‌گریز» اثر «مولیر» موفقیت بزرگش در تئاتر ملی بود. سپس اقتباس‌هایی همچون «اورستیا» را در کنار نمایشنامه‌های اصلی خود نوشت. اما اگرچه حرفه‌اش تئاتر، اپرا، فیلم، تلویزیون و مطبوعات را در بر می‌گرفت، هریسون ترجیح می‌داد به عنوان شاعر شناخته شود.
منبع: ایسنا
