مسعود پزشکیان در پیامی به کنگره بین‌المللی بزرگداشت شهریار نوشت: در شعر شهریار می‌توان ایران اسلامی را به نظاره نشست؛ ایرانی با همه سلایق و گونه‌گونی‌ها. شعر شهریار آکنده از خلاقیت، ذوق و تفکر است و در دیوان او هم اشعاری حاکی از ایران‌دوستی هست و هم عاشقانه‌هایی از سر شوق.
متن پیام رئیس جمهور به شرح زیر است؛
ما شهریار کشور عشقیم هوش دار!
نتوان شکست کوکبه شهریار را
ایران سرزمین شعر و ادب و حماسه و عرفان و عشق است و در این میان، شهریار شعر فارسی، چراغ و آینه شعر، به‌ویژه غزل را در زمانه ما روشن نگاه داشته است.
محمدحسین بهجت تبریزی که تخلص شهریار را با تفأل به دیوان حافظ شیرازی برگزید، در روزگاری که گمان می‌رفت غزل فارسی فروغ خود را از دست داده، با غزلیات نابی که سرود، راه بزرگانی چون سعدی و حافظ و مولانا را ادامه داد. ورای سبک شعری، او در مضمون، شاعر زندگی بود؛ شاعری که با شعر زندگی کرد و در گونه‌های مختلف شعری، لحظات و دقایق زندگی را با زبان مشترک همه بشر جاری ساخت. او شاعری بود که پاک‌اعتقادی و پارسایی‌اش همگان را به خشوع و خضوع وامی‌دارد و اشعارش تصویری از زندگی شاعری شوریده‌سر و درویش‌مسلک است که به جهان پیرامون خود از دوستان و خویشان گرفته تا غریبان آشنا عشق می‌ورزید.
در شعر او می‌توان ایران اسلامی را به نظاره نشست؛ ایرانی با همه سلایق و گونه‌گونی‌ها. شعر شهریار آکنده از خلاقیت، ذوق و تفکر است و در دیوان او هم اشعاری حاکی از ایران‌دوستی هست و هم عاشقانه‌هایی از سر شوق. در کنار ابعاد مختلف خلاقیت استاد، و نیز عرصه‌های گونه‌گونی که از این نابغه‌ی نادره گفتار شعر مشرق زمین چهره می‌نماید، او شاعری مذهبی‌سراست که اشعاری چون «مناجات»، «شب و علی» و برخی دیگر از سروده‌های آیینی‌اش، در ردیف دل‌آویزترین سروده‌های عصر ما جای دارند.
آشنایی شهریار با موسیقی و همنشینی با اهل موسیقی نیز به شعر او لطافتی دوچندان بخشیده است. شعر و کلام شهریار از آن‌رو به این ویژگی‌ها آراسته شده که او در بطن جامعه می‌زیست و با حادثه‌ها همراه بود. از همین رو شور شاعری او با شعور انقلابی جامعه همراه شد و شاعر به شعر خود رنگی از جنس وقایع اتفاقیه زد. این شاعر بلند آوازه زمانه ما، پرچمی را که رودکی و فردوسی برافراشتند و کلامی را که نظامی، مولوی، سعدی و حافظ آراستند، به نیکویی حراست و پاسداری کرد، از همین رو بزرگداشت شهریار، بزرگداشت میراث سرآمدان فرهنگ ایرانی و ادب فارسی است که حافظانی چون شهریار داشته و دارد؛ میراثی که در آن عشق به زندگی، انسان و ارزش‌های والای انسانی جاری است. همچنان که در اشعار ترکی او نیز می‌توان چنین مضامینی را مشاهده کرد.
این‌جانب ضمن بزرگداشت یاد و نام شهریار شعر فارسی و سپاس از برگزارکنندگان کنگره بین‌المللی مزین به نام او، امید دارم چراغ شعر فارسی همچنان روشن بماند؛ چراغی که در معنا یکتاپرستی، عشق و صلح را فراسوی بشر قرار می‌دهد. سخن را با قطعه پایانی منظومه حیدربابا خاتمه می‌دهم که در این قطعه نیز پیام عشق به زندگی جاری است:
حیدربابا سنین گؤیلون شاد اولسون
دونیا وار کن، آغزون دولی داد اولسون
سنین گچن تانیش اولسون، یاد اولسون
د ینه منیم شاعر اوغلوم شهریار
بیر عمر دور غم اوستونه غم قالار
مسعود پزشکیان
رئیس جمهوری اسلامی ایران
