مهربانوی ورجاوند سرکار خانم دکتر مهناز علیزاده پرداختن به فرهنگ نزد ایرانیان بسیار گرامی و گران ارج است. یکی از بنیادین ترین ویژگی ها در فرهنگ و منش ایرانی امید و تلاش است. امید به آینده ای بهتر و پرداختن به نوشتن نیز بر این امید بنیاد گرفته است. در باورهای باستانی ایرانی، غم، غصه، گریه، ناله، سیاهی، عزا و تیرگی پدیده‌های اهریمنی هستند. زیرا زیان بار هستند و دل آزار، سترونی، خاموشی، پژمردگی را به همراه می آورند. لیکن دفتر و دیوان و نوشتن نور، روشنایی و شادی و سرور در پی دارند. امروز نیاز و امید هر ایرانی به دمیدن خورشید دانش و برآمدن روز دل افروز پیشرفت و برخورداری جهان از فروغ فرورینه بیش از هر زمانی ست. کوشش کنیم شادی و امید و سرور را به این سرزمین اهورایی بیاوریم. چاپ و پخش دفترتان را خجسته باد و همایون باد می گوییم. بار پروردگارا! ایران ما را، این سرزمین سپند اهورایی را، این سرزمین سپند هزاره‌ها را، این سرزمین سپند فرّ و فروغ و فرهیزش و فرزانگی را، از هر آنچه تاریک است و سیاهی و زیانبار و ویرانگر و اهریمنی، پاس بدار و در زنهار. ایدون باد.
جواد وندنوروز
رئیس بنیاد فرهنگی استاد شهریار
