پایان نامه خانم سپهری با موضوع «بررسی مولّفه‌های فرهنگ بومی در آثار لاری کرمانشاهی» و با راهنمایی جناب آقای دکتر محمّد ایرانی، به علتِ ناب بودن موضوع و شناساندنِ یکی از نویسنده‌های گمنام کرمانشاه که با وجود قلمِ بسیار زیبا مغفول واقع شده بود، بسیار مورد توجّه قرار گرفته است.
در ادامه به مرور گزیده‌ای از پایان‌نامه خانم سپهری خواهیم پرداخت:
کرمانشاه با داشتن پیشینه تاریخی و فرهنگی و بهره‌مندی از زبان و ادبیّات کُردی، شاعران و نویسندگان بنامی را در دامان خود پرورش داده است.
علی لاری کرمانشاهی متولد سال ۱۳۲۴ از توابع کرمانشاه، از جمله نویسندگان کرمانشاهی دهه‌های ۴۰ و ۵۰ ایران است و آثارش نمونه‌هایی از ادبیّات کارگری و نیز ادبیّات اقلیمی مناطق کُردنشین ایران به شمار می‌رود.
بالغ بر ۱۴ عنوان رمان و داستان کوتاه و بلند از لاری کرمانشاهی باقی مانده، از جمله:
برفابه‌های بهاری، کارگران، کوماین، بی‌بی خانم، چشم الفی‌ها، کوچ ناشکیب و…..
که بنده در پایان خود به بررسی مولّفه‌های فرهنگ بومی در دو رمان شاخص لاری کرمانشاهی یعنی “برفابه‌های بهاری” و “کارگران” و مجموعه داستان”کوماین” پرداخته‌ام.
بدون شک می‌توان لاری کرمانشاهی را به عنوان نویسنده‌ی واقع‌گرای بومی و محلّی و مردمی شناخت که در آثارش با آداب و رسوم، اعتقادات، فرهنگ، معیشت و زندگی مردم، مکان‌ها و آشنایی با خواسته و آرزوی طبقه‌ی محروم همواره همراه شده است.
می‌توان آثار وی را دائره‌المعارفی از فرهنگ مناطق غرب ایران نامید.
همچنین لاری کرمانشاهی در بومی کردن زبان و لحن داستان، اعتدال و تناسب را رعایت کرده و از حدّ معیّنی فراتر نمی‌رود، چرا که نمیخواهد سرعتِ خواننده‌ی غیربومی را در مطالعه آهسته و کُند کند و سبب تخریبِ پایه‌ی زبان فارسی شود.
از مهم‌ترین عواملی که لاری کرمانشاهی برای بومی کردن آثارش از آن بهره گرفته کاربردِ افعال، الفاظ و اصطلاحات کُردی است،
این خصیصه خواننده را کاملاً در فضای مناطق غرب قرار می‌دهد.
در این پایان‌نامه انگاره‌های بومی در آثار لاری کرمانشاهی در سه حوزه‌ی جغرافیای طبیعی، فرهنگی و زبانی به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است.
