مجموعه شعر «هی مُطربِ مهتابْ‌رو پس کرشمه کلماتت کو؟» که به تازگی منتشر شده بیش از ۵۰ شعر از سیدعلی صالحی را با عناوینی چون «یک دریاچه دم کشیده چای»، «یک، یک، یک»، پشت میکروفون گفت:»، «ss»، «ابزار مسرت»، لرزش آرام بوته‌های گون» و «یکی دیو یکی آدمی» دربردارد.
سیدعلی صالحی در قسمتی از سرآغاز کتابش آورده است: «من از موج ناب به گفتار رسیدم و از جنبش گفتار به حلول حکمت رسیدم. گمشده زبان من زبان گمشده شعر است. این من و این شعر در یکی پرده برای پرواز غایی مهیا می‌شویم. خلل‌ناپذیر و سنگرشکن. زبان… ما را به خود می‌خواند. از گم‌شدگی شورانگیز به پیدایی آرامش می‌رسیم. سوغات سپیده‌دم این دو احوال همان ملتقای لغت مقدس است: شعر!
شعر سوال می‌کند از مولف خود که راه بروز و راه ظهور کدام است. همان لحظه عبور سیاووش از آتش است. هر شاعری به ایام ما سیاوش خالص است. تلقین درد و شادی! شاعر مستقل و متعهد و خلاق… ضلع سوم یوسف و سیاووش است. شعر مثل اسفندیار و سیاوش و یوسف… منزه زیسته است و گرنه به وقت زا مرده به دنیا می‌آید. همین است مفهوم نباید پیش از شعر زاده شود، بلکه شعر باید سوار بر مضمون از مه به نوشتن درآید. شعر بازمانده در اضطراب مدام است.»
صالحی همچنین دربخشی از پایان کتاب پس از یادداشتی زیبا با نام «مرگا میان تبسم تو» با جملاتی چون «مرگ اشتباه نمی‌کند. مرگ به وقت فنا شیرین‌ترین است. آلوده به عطر ملکوت که برای آزمون عشقبازی نزد آدمی می‌آید. همه مردگان در هر شرایطی شادمان‌تر از این سیاره دور می‌شوند و ما زندگان شعرپرست به نیت احترام به درگذشتگاه خویش به مزارگاه و خاکستان و شهر مردگان می‌رویم…» نوشته است: «همه شاعران موفق، تأثیرگذار و مستقل، دشمنانشان کم نیست و حاسدانشان بسیار است. درکِ بازگشت به طبیعتِ آزاد و حکمتِ گفتار، همان رسیدن به غایتِ آزادی در خلاقیت است. من به‌عمد این اثرِ منثور و ممکن را در آغاز و پایانِ این مجموعه شعر آورده‌ام تا معنای باطنی محصور بماند برای هر بلنداندیشِ فردایی که فرق دارد با هر مخاطبی و معرفتی. شعر همان کارزارِ کلمات در سکوتِ سحوری است. و این سخنِ سخت: ما سلاحی جز شعر نداریم، همین است که می‌توانیم به کَرات از معرکه شر بگریزیم تا داستان مُقدّرِ عصر خود را خلق کنیم. باری… ای شاعرانِ بعد از ما! به هراس… فرصتِ هیاهو ندهید»!
شعری از کتاب
پیرزن هیزم‌فروش گفت:
پسرم تبر را زمین بگذار
راسکلنیکف
شبیه اولاد مریم بود
جلجتا
چرا این همه
شبیه جمجمه لنین است؟
تبر را در تاریکی
جایی نرسیده به جلچه
گم کردم.
همه
همه ما
همیشه دیر می‌رسیم.
ساختمان بعث بوی سگ می‌داد.
مجموعه شعر «هی مُطربِ مهتابْ‌رو پس کرشمه کلماتت کو؟» در ۱۶۲ صفحه با شمارگان ۲۲۰ نسخه و قیمت ۲۵۰ هزار تومان توسط انتشارات مروارید راهی بازار کتاب شده است.
منبع: ایبنا
