سه شنبه 24 مهر 1403


یادداشتی از سرکار خانم سعاد سادات موسوی؛ دکترای زبان و ادبیات فارسی

پروین؛ مادر زنانه سرایی فارسی

تاريخ:بيست و نهم خرداد 1402 ساعت 18:05   |   کد : 20343   |   مشاهده: 1134
پروین با بهره گیری از ویژگی¬های سبک زنانه که بعدها از زیر شاخه های علم سبک شناسی قرار گرفت که در آن ساختار زبان زنان و عوامل موثر بر آن را مورد بررسی قرار می دهند، توانست سبک و شیوه و روش نوی در شعر زنانه پایه‌گذاری کند که تا به امروز همه بانوان شاعر فارسی سرا از آن پیروی می کنند.
از زمان پروین باور غالب بر این بوده است که پروین اعتصامی شاعری مردانه­سرا و مردانه­گو است. گاه نیز با عناوین این چنینی مواجه می‌شویم که "پروین، زنی مردانه در عرصه شعر فارسی". این­گونه تعابیر نه تنها چیزی به ارزش­های ادبی پروین نمی­افزاید بلکه از آن می­کاهد؛ زیرا اگر زنی تمام تلاش این باشد که خود را مردانه نشان دهد ارزش نیست؛ بلکه ضد ارزش تلقی می­شود. به جای کاربرد این­گونه تعبیرات بهتر است پروین را "مادر شعر زنانه فارسی" بنامیم. این ادعا به این معنی نیست که قبل از او هیچ شاعر زنی نداشته­ایم یا هیچ زنی شاعری زنانه­سرا نبوده است. ولی با این استدلال که بیش از صد شاعر پیش از رودکی بوده­اند، ولی رودکی را به اعتبار اینکه نخستین شاعری است که حجم زیادی از شعر از او باقی مانده است "پدر شعر فارسی" می­نامیم. همچنین ده­ها شاعر پیش از سنایی داریم که شعر عارفانه سروده­اند، ولی سنایی را "پدر شعر عرفانی" می­دانیم. پس می­توان این قاعده را تعمیم داده پروین را هم "مادر شعر زنانه­سرایی" فارسی دانست.

انقلاب مشروطه تمامی ارکان فرهنگی، اجتماعی و اعتقادی ایران را دگرگون کرد. سرعت تحولات به حدی بود که حتی بسیاری از روشنفکران و رهبران انقلاب از آن جا ماندند. مشروطه در حقیقت گذار از سنت به مدرنیسم بود. تعاریف سنتی از مفهوم و جایگاه زن در باورها و فرهنگ ایران نیز با انقلاب دگرگون شد. مفهوم و جایگاه زن شکل جدید و تازه­ای به خود گرفت. زن دیگر پرده­نشین مرد و شهروند درجه دو نبود که دیگران برای او و سرنوشتش تصمیم بگیرند. تمام تلاش پروین در گذار از سنت به مدرنیته که از اتفاق با کشف حجاب و آزادی زنان هم همراه بود این است که نشان دهد هویت جدید زن ایرانی که عبارت از: حضور اجتماعی، تحصیل، تصدی مشاغل مهم و نقش تاثیرگذار در جامعه است با ارزش­های اسلامی و ایرانی یا همان ارزش‌های سنتی مغایرتی ندارد و زن می­تواند با حفظ اصالت اسلامی و ایرانی خود به مؤلفه‌های زن مدرن هم دست یابد و از قالب کهن و دیرینه خود به درآید.

از مختصات مکتب نوگرایی، خرد کردن قید و بندهای اجتماعی است و از قِبَل آن زن می­تواند در همه صحنه­های اجتماعی از جمله شعر و ادب حضور فعال­تری داشته باشد. او می­تواند درباره مناسبات اجتماعی و جایگاه خود در جامعه و نقشی که می‌تواند در آن ایفا کند اظهار نظر نماید و این آزادی بیان هیچ تعارضی با حفظ هویت و اصالت زن ندارد. یکی از مؤلفه­های نوگرایی، تحصیل زنان بود که آنها را از قید معلمِ سرِخانه یا مکتب­خانه­ها به محیط مدرسه و دانشگاه می­کشاند. یکی از مضامین تعلیمی و اجتماعی پروین و دیگر نوگرایان عصر مشروطه مثل بهار و نسیم شمال در اشعارشان تحصیل دختران است. از دیدگاه زنی مثل پروین زنان فقط از طریق آموزش و تربیت می­توانند به ایفای نقش اصلی خود در جامعه که تشکیل خانواده و حفظ استحکام و استمرار آن است، کمک کنند.

 پروین با بهره­گیری از ویژگی­های سبک زنانه که بعدها از زیر شاخه­های علم سبک شناسی قرار گرفت که در آن ساختار زبان زنان و عوامل موثر بر آن را مورد بررسی قرار می­دهند، توانست سبک و شیوه و روش نوی در شعر زنانه پایه‌گذاری کند که تا به امروز همه بانوان شاعر فارسی­سرا از آن پیروی می­کنند. در این سبک، شعر زنان با شعر مردان تفاوت­های زبانی و محتوایی دارد، زیرا صورت­های زبانی، دایره واژگان، کاربردهای زبان و الگوهای آن حتی گزینش موضوع، مضمون و محتوا کاملاً موافق با روحیات و خُلق و خوی زنانه است. زنان با نگرش زنانه خویش به زندگی، به جامعه، به انسان، مظاهر اجتماعی و فرهنگی را تفسیر می­کنند و احساسات و عواطف خود را به تصویر می­کشند.

 به عنوان مثال در شعر پروین، شرط ازدواج را که همسانی همسر است، از چشم زنی که خود آسیب دیدۀ کفو نبودن همسربوده و از همین موضوع زخم خورده است، در قالب یک تمثیل می­بینیم. در این تمثیل، یک مرغ شکاری از یک مرغ خانگی خواستگاری می­کند. طبیعتاً هر دو پرنده هستند، ولی جایگاه اجتماعی­شان متفاوت است:

                به بام قلعه­ای باز شکاری              نمود از ماکیانی خواستگاری

مرغ خانگی چون آزادی انتخاب داشت پاسخ زیبا و شایسته‌ای به پرنده شکاری داده و می‌گوید:

                نه هم­خوییم ما با هم نه همراز        نه انجام است این ره را نه آغاز

پروین در این تمثیل به خوبی ناسازی دو پرنده را برای ازدواج به تصویر می­کشد و با شیوه پند و اندرز غیر مستقیم که به مراتب تأثیرگذارتر از امر و نهی مستقیم و بکن مکن­های مرسوم زمان بود ازدواج­های تحمیلی به دختران را که خودش را نیز شامل می­شود به تصویر می­کشد.

زبان به دلیل پاسخ به نیازهای جامعه، پویا و تغییرپذیر است. از سویی زبان به حد بسیار زیادی از فرهنگ تاثیر می­پذیرد. به همین جهت در انقلاب مشروطه که با یک جهش فرهنگی مواجه بودیم. زبان هم یک جهش داشت و واژگان زیادی از زبان کنار گذاشته شد و کلمات تازه­ای جایگزین آنها گردید. طبیعتاً زبان زنانه هم با شاعران زن رنگ و رونق بیشتری گرفت. به عنوان مثال اگر نگاهی به مناظرات پروین بیندازیم می­بینیم که میان نخ و سوزن، نخود و لوبیا، سیر و پیاز و.. که عناصری زنانه است مناظره برقرار شده است. همچنین در شعر او حیواناتی مثل گنجشک، جوجه، گربه بیشتر از شیر و گرگ و خرس دستمایه مضمون­آفرینی قرار گرفته است. بسامد واژگانی مثل: گل و گلشن بیش از 400 بار، مرغ و مرغک حدود 120 بار، مادر، اشک و طفل، هر کدام  بیش از 50 بار نشان از سبک زنانه پروین در لایه واژگانی است. توجه زیاد به موضوعاتی همچون: مادر، دختر، طفل، اشک، فقر، ناتوانی، بی­نانی را باید در سبک زنانه او البته در لایه محتوایی جستجو کرد.

می­دانیم که زنان نسبت به رفتارهای زبانی خود و دیگران حساس­تر از مردان هستند و در یک بافت رسمی بسیار بیشتر از مردان به زبان معیار پای بندند. به همین خاطر هنجارگریزی­های مرسوم در شعر مردان به خصوص در کاربرد زبان در شعر زنان از جمله پروین کمتر دیده می­شود. پروین هرگز تجربه مادری نداشت و فرصت مادری کردن برای او مهیا نشد، ولی بالفطره و با غریزه زنانه با بهره­گیری از سبک شعری که خودش که از آن به زنانه سرایی یا سبک زنانه یاد می­کنیم، ویژگی یک مادر را به تصویر می­کشد. در داستان« لطف حق» نگرانی مادرانه را این گونه تبیین کرده است:

                مادر موسی چو موسی را به نیل                  درفکند از گفته ربّ جلیل

             خود ز ساحل کرد با حسرت نگاه                   گفت که فرزند خرد بی­گناه

            گر فراموشت کند لطف خدای                        چون رهی زاین کشتی بی ناخدای؟

از نکات دیگر پروین در زنانه­سرایی این است که او علی­رغم زندگی ناموفق مشترک، هرگز زبان به اعتراض یا حتی بدگویی همسر سابق خود نگشود. پروین توصیه­های اخلاقی خوبی برای استمرار زندگی زناشویی دارد. از جمله بر این باور است که مرد در ارتباطات کلامی با همسرش نباید زبان خود را به حرف زشت آلوده سازد:

                ز بیش و کم، زن دانا نکرد روی ترش                       به حرف زشت نیالود نیک مرد دهان

وی به همان اندازه که از زن انتظار دارد در روزگار سختی در حفظ بنای زندگی تلاش کند، از مرد نیز در این مهم متوقع است:

               سمــند عمر چو آغاز بدعنانی کرد                             گهیش مرد و زمانیش زن گرفت عنان

 

https://bonyadshahriyar.ir/News/1/20343
Share

آدرس ايميل شما:  
آدرس ايميل دريافت کنندگان