پروین در تاریخ 25 اسفند 1285 هجری خورشیدی در محله‌ی ششگلان تبریز دیده به جهان گشود. پروین به دلیل داشتن پدری شاعر و مترجم، از همان ابتدا در خانواده‌ای که اهل فرهنگ و هنر بود تربیت یافت و بزرگ شد. پدر گرامی ایشان، یوسف اعتصامی آشتیانی که خود نیز از شاعران و مترجمان خوب کشور محسوب می‌شد و علامه‌ی دهخدا که از قدیم رفت و آمدی خانوادگی با اعتصامی‌ها داشت و همچنین ملک الشعرای بهار، نقش بسزایی در ایجاد شور و شوق و انگیزه‌ای همیشگی در پروین برای سرودن شعرهای زیبا و به یاد ماندنیش داشتند. برخی معتقدند بنا بر نوشته‌ی علامه دهخدا نام این شاعر بزرگ رخشنده بوده است. حال معلوم نیست که رخشنده نام ثانویه‌ی این بزرگوار است و یا تخلص شاعری او بوده است. اگر اهل شعرخوانی باشید و از سری اشعار این شاعر نیز خوانده باشید قطعا متوجه طرز بیان مفاهیم و معانی این شاعر که غالبا به صورت مناظره و پرسش و پاسخ میان انسان‌ها می‌باشد، شده اید. جالب است بدانید که حتی گاهی اوقات به مکالمه‌ای که بین حیوانات و گیاهان و یا حتی اشیا اتفاق افتاده است اشاره کرده است. اما در نهایت متاسفانه این شاعر بزرگوار در اوج سن جوانی، در 34 سالگی خود به علت ابتلا به بیماری حصبه در بیمارستان بستری و در 15 فروردین 1329 در تهران دار فانی را وداع گفت. پیکر ایشان برای خاکسپاری در آرامگاه خانوادگی ایشان در حرم حضرت معصومه (س) به قم انتقال داده شد. در آن زمان هیچ‌گونه مراسم رسمی و دولتی به مناسبت بزرگداشت پروین اعتصامی برپا نشد که مخالفت شدید هواداران او و شعرهایش را نیز به همراه داشت. شاید برایتان سوال پیش بیاید که چرا باید همچین فردی که نقش بزرگی در فرهنگ و هنر کشورش داشته است، این‌قدر در سکوت و خفا به خاک سپرده شود. این‌طور به نظر می رسد که در آن زمان دستگاه امنیتی رضاشاه نسبت به او حساسیت بسیار داشته‌اند. اما بعد از برکناری رضاشاه از قدرت و به حکومت رسیدن محمدرضا شاه، هواداران و علاقه‌مندان پروین به مناسبت نخستین سالگرد درگذشت او در فروردین 1321، مجلس یادبودی برای وی برگزار کردند و با خواندن اشعار او مراسمی که به طور قطع در حد لیاقت و شایسته‌ی ایشان باشد را برپا کردند. در روزهای اخیر متاسفانه شاهد بی اعتنایی مسئولین فرهنگی به آرمگاه آن شاعر بزرگ هستیم. کاشی‌های سر در آرامگاه شخصی و خانوادگی اعتصام الملک کنده شده و به جای آن تابلو (دفتر اشخاص گمشده) نصب شده بود. همان مقبره خانوادگی و شخصی اعتصام الملک پدر پروین ادیب و دانشمند اسلامی که چند کتاب او هنوز در دانشگاه های اسلامی دنیا تدریس می‌شود. پروین نیز در سال 1320 در جوار پدر و مادر دفن شد. اما مدتی است به دستور معاونت فرهنگی آستان حضرت معصومه(س) این مقبره خانوادگی تبدیل به محل کار و دفتر اشخاص گمشده شه است.