اکبر ستاری مشهدی
تاريخ : نوزدهم آذر 1399 ساعت 15:20   کد : 155


اکبر ستاری مشهدی آقااوغلو تخلص شاعر (قیزیل‌قلم)
 
دبیر و مدرّس بازنشسته. 1344/9/1 شرقی‌آذربایجانین ‌سراب شهرستانین‌ دا قشلاق کندین‌ده آنادان اولوب.

ابتدایی تحصیلین دبستان قشلاق‌دا و راهنمایی دؤره‌سین حکیم نظامی سراب‌دا اوخویوب.

1358اینجی ایلده عائله‌سی‌له تهرانا کؤچوب ودبیرستان شهید کشوری منطقه 19 ده دیپلم آلاندان سونرا دانشگاه شهید بهشتی‌ده دبیری علوم اجتماعی رشته‌سین‌ده و روان‌شناسی (راهنمایی ومشاوره) رشته‌سین‌ده عالی تحصیلات مدرکین اخذ ائدیب، تهرانین مختلف مناطق آموزش وپرورشین‌ده رسماً تدریس و تعلیم‌وتربیت وظیفه‌سینه ادامه وئررکن، جامعه‌شناسی، فلسفه، منطق، تاریخ، روان‌شناسی، دینی‌وقرآن، ادبیات و سایر دروس علوم انسانی تدریس ائلییب، شاعر(قیزیل‌قلم) شعر یازماغی لاپ اوشاق چاغلارین‌دان باشلاییب و شعرایلن یاشاییب‌دیر. تهران‌دا مختلف ادبی انجمن‌لرده علاقه‌ایلن حاضراولان شاعرلرمنی چوخلوتشویق ائلییردیلر.

حال حاضردا اؤن‌‌سگگیز دفتر شعر مجلّد فارسی. تورکی، عربی شعرلریم‌دن اوچ‌جلدایشیق اوزو گؤروب (آیدین سحر.. ایشیقلی گونش.. آیلی گئجه) عنوانلارین‌دا. اوچ جیلد (سرین کولک.. گؤئ چمن... تَزَه‌کتاب تَزَه‌سؤز) عنوان‌لارین‌دا نوبت چاپدا قرار تاپیپ. (سفیر بیداری.. شهادت‌نامه.. سعادت‌نامه. ولادت‌نامه) مرثیه‌و مدح اهلبیت علیهم‌السلام. ویرایش اولوب و نوبتی مجوز چاپینا منتظردیر.

طنز، نثر، داستان‌لار و مختلف شعرلریم حال حاضردا شخصی کتابخانام‌دا منیم‌له یولداشلیق ائلییر!!


شاعر «قیزیل‌قلم» اوتوزدؤرد قالب‌ده شعر یازیب یارادیب. غزل، قصیده، ترکیب‌بند، ترجیع‌بند، مثنوی. (ایکی جلد قیزیل‌تضمین‌لر عنوان‌دا بؤیوک فضولی، سید عظیم‌شیروانی، نسیمی و نباتی‌نین غزل‌لرینه تضمین)... رباعی، دوبیتی، تک بیتی، گرایلی، قوشماغزل، قوشما، دیوانی، مخمس، تجنیس، تام جناس، جیغالی‌تجنیس، جیغالی دیوانی تجنیس، مستزاد، قوشاقافیه‌لی دیوانی، قوشاقافیه‌لی قوشما. معمالار، قیفیل بندلر. طنزشعرلری ‌مختلف‌ قالب‌لرده.. و... قرآن‌نامه، حربه‌زوربا‌، مستزاددیوانی، و...

«شقایق‌لر»



داریخدی غم دنیزین‌ده بوغولدو قایق‌لر

او غرق‌اولان گمی‌یه آغلادی شقایق‌لر



چیخیب‌دی آی گؤی‌ اوزون‌ده پاریلدایان‌ ساعت

چکیب‌دی صورتینه قاره اَبر عایق‌لر



داغیلدی هر طرفه هاله‌ آی پوزولدو یئنه

باخیر تعجوبیلن مختلف علایق‌لر



داریخما ایندی بیر عده گلر تماشایه

بو دیلربا گؤزله مشتری‌دی شایق‌لر



غزل‌ده یئرلشه‌ بیلسه ‌‌اگر گؤزللیک‌لر

چیخار اوزه بیلینر مختصر حقایق‌لر



حقیقت اوسته دولاندیقجا‌ شاعرین‌ قلمی

کتابِ‌ عشقین اوخور دقتیله لایق‌لر



«قیزیل‌قلم»بو گؤزل فرصتی‌ غنیمت بیل

ئوتور گئدیر گؤروسن لحظه‌لر دقایق‌لر





«غزل»



اَعلا ردیف ‌و ‌قافیه‌دن بلله‌نر غزل

‌الماس‌ شعردیر‌ اودو صئیقللنر‌ غزل



زیبا کلام‌ عشق‌ایله‌ زینت‌ گؤتورمه‌سه

توزلو قفسده بور بوجاغا تلله‌نر غزل



سلطانِ‌‌دی‌ مولک‌ شعرده‌ شاه‌دیر امیردیر

گؤیچک مورصصعاتیله صندللنر غزل



معشوقه‌‌ عاشقیندن‌ ائدر عرض‌ التفات

زلفِ‌ نگاره‌ شانه اولار الـله‌نر غزل



شَهدِ‌ عسل‌‌دی، جوهر جان،قند‌ِ بی‌بدیل

فکر‌ ایتمه‌یین‌‌ زمان‌‌ بؤیو حَنظَللنر‌ غزل



چیخسا کناره ‌‌فیض ِ‌بدیع‌ و‌ عروض‌دن

اینجیر کوسر دوشر غمه تَنبَللَنر‌ غزل



هاردا‌ بساطِ‌ شعره‌ قورولسا مسابقه

یوخ‌ شوبهه آخر اولسادا اَوّللَنر غزل

فیضِ‌ غزل«قیزیل‌قلمین» جوهرینده‌دیر

تکمیل ‌ائدر کتابتی اَکمَللَنر غزل





«دُرِّ ناب»



غبار غم به سر و صورت سحاب نشست

حجاب تیره به رخسارِ آفتاب نشست



قمر مصبیب شب را به جان خرید و خزید

به زیر ابر پر از اَشک آل و ناب نشست



به گِل خمید بَلَم در یَم بلا و شکست

ببین که زورق دل چون به منجلاب نشست!



شکست شهپر بازِ شکار دست آموز

کلاغ آمد و بر گُرده‌ی عقاب نشست



وَ تیله‌های درخشان نگین خاتم شد

به جا و مصطبه‌ی پاک دُرِّ ناب نشست



چمید عطر طبیعی درون خیمه‌ی خاک

مضاف آب ببین مسند گلاب نشست



نگر که زورق طبع ضعیف«ستّاری»

نیافت ساحل اَمنی به روی آب نشست





«کفش‌های من»!!



خاری خلیده روی دل و زیر پای من

دردم شدید و بغض گرفته صدای من



در تنگنای یخ زدگان جمود فکر

شد تنگتر درون قفس نیز جای من



من می‌گریزم از خود و زین وادی خمود

شاید رسد نجات مضاعف برای من



از ابتدای خویشتنم نیست آگهی

هیچم نشد خبر ز غم انتهای من



از دور دست درد مرا داوری مکن

نارفته‌ای که راه تو با کفش‌های من!



شب زنده‌دار روز شمارم به دل امید

روزی رسد به اوج اجابت دعای من



تنهاترینِ منزل خویشم نه خویشتن

خویشان زنند طعنه به درد و دوای من



گوهر فروش داخل بازار بسته‌ام

شهپر شکسته صخره مکان شد همای من



از فعل و انفعال خود آزرده خاطرم

تخریب کرده دست تطاول بنای من



صندوق سینه مخزن اسرار هست و ماند

تنها «قیزیل‌قلم» شده همدم به نای من